Expat Life
Saya hidup di Jepun dengan suami saya, yang merupakan anggota Tentera Laut Amerika Syarikat, dan saya menyukainya. Sebelum kami menerima pesanan kami di sini, tinggal di Jepun, atau pemikiran kritikal tentang hubungan antara Amerika Syarikat dan Jepun, tidak berada di radar saya sama sekali. Semasa kami bersedia untuk bergerak ke sini, saya fikir, "Mengapa di Bumi mempunyai AS begitu banyak orang yang ditempatkan di sana?" Dan kemudian, "Mengapa di Bumi akan Jepun, sebuah negara di mana kita, dalam sejarah baru-baru ini, menjatuhkan bom nuklear, marilah kita? "dan di atas kapal terbang di sini, " Mengapa mereka membiarkan saya berpindah ke Jepun tanpa memahami apa-apa?"
Inilah asas-asas, beberapa yang saya ketahui, beberapa yang saya pelajari: 71 tahun yang lalu, pesawat pejuang Jepun menyerang armada AS di Hawaii, membunuh lebih daripada 2, 000 tentera dan mencederakan 1, 000 lagi. Keesokan harinya, Presiden Roosevelt menyampaikan ucapannya yang terkenal di mana dia menggambarkan 7 Disember 1941, sebagai "suatu tarikh yang akan hidup dengan kejam, " dan Kongres mengisytiharkan perang ke atas Jepun.
Saya memberitahu keluarga saya minggu ini bahawa tinggal di luar negeri sebagai bergantung kepada tentera merasa seperti tinggal di luar negara dengan roda latihan.
Pada bulan Ogos 1945, AS menjatuhkan bom nuklear di Hiroshima dan Nagasaki, membunuh ratusan ribu orang. Orang Jepun menyerah diri pada bulan September dan Amerika Syarikat kekal di Jepun sebagai sebahagian daripada pasukan pendudukan sehingga tahun 1952. Selepas pendudukan, perjanjian baru antara AS dan Jepun telah diambil, dan kini 38, 000 anggota perkhidmatan AS (yang tidak termasuk pekerja DOD awam atau keluarga mereka) ditempatkan di Jepun untuk membantu pertahanan dan menjadi pangkalan untuk hubungan AS-Pasifik.
Besok adalah ulang tahun serangan Pearl Harbor. Orang Jepun tidak "meraikan" tarikh lebih daripada rakyat Amerika merayakan tarikh yang AS menyerang Hiroshima atau Nagasaki. Tetapi tarikh itu membuat saya berfikir tentang saya, orang Amerika, yang tinggal di Jepun sebagai sebahagian daripada SOFA (Status Angkatan Tentera Perjanjian) antara AS dan Jepun. Berapa banyak yang perlu saya ketahui? Segala-galanya, bukan? Bukankah tanggungjawab saya untuk tidak menjadi dum-dum dan memahami mengapa saya dibenarkan tinggal di sini dan bagaimana perasaan orang tentangnya?
Ya, tapi saya tidak.
Secara tiba-tiba, saya telah mendengar bahawa generasi yang lebih tua dari orang Jepun masih sangat memegang selepas Perang Dunia II terhadap rakyat Amerika yang mereka hadapi hari ini. Saya tidak pernah mengalami ini. Secara kebetulan, saya telah mendengar bahawa bahagian-bahagian Jepun sangat tidak menyenangi orang Amerika, bahawa saya tidak akan dibenarkan di bar atau restoran. Saya tidak pernah mengalami ini. Saya mempunyai jiran Jepun yang lebih tua yang mengatakan perkara yang baik dan senyum kepada saya banyak. Saya telah menghabiskan banyak wang di bar dan restoran Jepun dan tidak pernah merasa tidak diingini.
Baru-baru ini, Angkatan Tentera Jepun menyusun jam malam untuk anggota perkhidmatan tugas aktif yang berpusat di atau melawat Jepun. (Saya tidak tahu spesifiknya kerana saya tidur pada jam 10 malam setiap malam pula.) Jamuan malam adalah tindak balas terhadap tingkah laku yang sangat buruk dari beberapa anggota tentera Amerika Syarikat, ketika terdapat sentimen anti-AS di bahagian-bahagian Jepun, terutamanya Okinawa, di mana kebanyakan tentera ditempatkan.
Saya makan tengah hari dengan beberapa wanita Jepun dan wanita Amerika (semua orang hadir berkahwin dengan ahli-ahli perkhidmatan AS) baru-baru ini, dan perintah berkurung tiba. Salah seorang wanita Amerika berkata, "Apa yang orang Jepun berfikir tentang perintah berkurung itu?"
Seorang wanita Jepun berkata, "Orang Jepun yang saya kenal suka mengadu tentang tentera tetapi mereka juga suka berbelanja di pangkalan jika mereka mendapat peluang."
Saya tidak berbahasa Jepun dengan baik untuk mempunyai perbualan yang sebenar dengan sesiapa sahaja, dan saya tentu tidak membaca bahasa Jepun dengan cukup baik untuk mendapatkan berita dari akhbar, jadi saya bergantung kepada wanita Jepun yang saya kenal dan cerita yang saya dengar dari orang Amerika yang telah di Jepun lebih lama daripada saya. Tetapi saya tahu itu adalah cara yang malas.
Saya memberitahu keluarga saya minggu ini bahawa tinggal di luar negeri sebagai bergantung kepada tentera merasa seperti tinggal di luar negara dengan roda latihan. Saya sukarela di pejabat orang berbahasa Inggeris, saya boleh mendapatkan Doritos bila-bila masa yang saya mahu, ada doktor Amerika, doktor gigi, dan peguam yang tersedia kepada saya jika saya memerlukannya. Kerana ini, saya belajar sedikit tentang Jepun sebelum saya tiba di sini daripada yang saya perlukan. Dan kerana ini, pada ulang tahun keganasan yang begitu banyak, saya memutuskan sekarang saya perlu tahu lebih lanjut.
